روترها بخش مهمی از تکنولوژی هایی هستند که امروزه ما در زندگی روزمره خود از آن استفاده می کنیم. اما متاسفانه دقیقا ضرورت وجود آنها را درک نکرده و کارایی آنها را نمی دانیم. در حقیقت بسیاری از افراد در رابطه با عملکرد روتر ها و تفاوت آنها با مودم ها، سوئیچ های شبکه و هاب ها چیزی نمی دانند. خوشبختانه ما در این مقابله در رابطه با روترها توضیحات کاملی خواهیم داد تا شما بهتر بتوانید درک درستی از این دستگاه ها داشته باشید.

در واقع روتر ها روترها وظیفه دارند تا داده‌ها را بین شبکه‌های مختلف مسیریابی و منتقل کنند. اگر ما فقط یک شبکه داشته باشیم که در یک محدوده و رنج IP فعالیت می‌­کند، و اگر فعالیت کاربران در درون شبکه باشد و با خارج از شبکه ارتباطی صورت نگیرد، نیازی به استفاده از روتر نیست. همچنین این روترها می توانند به صورت نرم افزاری و سخت افزاری مورد استفاده قرار گیرند اما یک تفاوت عمده میان این دو وجود دارد و آن این است که روترهای نرم افزاری، توان و پایداری روترهای سخت افزاری را ندارند.

نحوه عملکرد روتر در شبکه:

روترها در مدل osi در لایه سوم شبکه یا همان network کار می‌کنند. لایه نتورک قلب یک شبکه است. روترها گاهی دو شبکه محلی را به هم وصل می کنند (LAN 2 LAN) و گاهی بین یک شبکه گسترده و شبکه محلی (LAN 2 WAN) قرار داده می‌شوند.

نحوه عملکرد روتر در شبکه به این صورت است که روترها دستگاه ها را در یک شبکه به وسیله انتقال بسته های اطلاعاتی به یکدیگر متصل می نماید. این اطلاعات را می توان بین دو دستگاه و یا یک دستگاه به اینترنت ارسال کرد. روتر ها این کار را با اختصاص یک آدرس IP محلی به هر یک از دستگاه ها در شبکه انجام می دهد. این کار انتقال اطلاعات را در شبکه تضمین کرده و از هدر رفتن آن در شبکه جلوگیری می نماید.

برای این که نقش روترها را در شبکه بهتر درک کنید داده ها را به عنوان یک بسته در نظر بگیرید که جهت ارسال به آدرس نیاز دارد تا به دست گیرنده درست برسد. شبکه کامپیوتری شما مانند یک جاده است به همین دلیل دانستن موقعیت مکانی در آن به دلیل وسعت زیاد کافی نیست. بسته های اطلاعاتی به راحتی می توانند به صورت محدود و یا به آدرس اشتباهی بروند.

روتر ها با اختصاص IP بسته ها را به آدرس درست هدایت می کنند. همچنین قادر هستند که کلیه بسته های اطلاعاتی را ارسال و یا حتی به فرستنده بازگردانند. این ارسال اطلاعات به سرعت انجام شده به طوری که اصلا متوجه نخواهیم شد.

نحوه عملکرد روترها :

عملیات روتینگ به معنای فرآیند ارسال داده IP از یک شبکه به شبکه دیگر است. در واقع روتر ها دستگاه هایی هستند که به شبکه متصل شده و کار انتقال داده را انجام می دهند. روترها در واقع به 2 بال شبکه (NIC) متصل هستند که یک بال به یک شبکه و دیگری به شبکه دیگر متصل است. در واقع این دستگاه ها می توانند تعداد شبکه های زیادی را به یکدیگر متصل نمایند و برای آنها یک NIC در نظر بگیرد.

پیکربندی دو شبکه با یک روتر بسیار آسان است. مانند شکل زیر:

اما زمانی که شبکه ما بزرگتر و در نتیجه تعداد روتر ها بیشتر می شود شرایط کمی پیچیده تر خواهد شد. برای مثال زمانی که ما می خواهیم سه شبکه را توسط روتر یه یک دیگر متصل نماییم دو روش وجود دارد:

1ـ یکی از روش ها این است که این سه شبکه را توسط دو روتر یه یک دیگر متصل نمایید. مانند شکل زیر:

در این روش زمانی که روتر B یا A غیر فعال می شود هیچ مسیری وجود ندارد که زیر شبکه A به زیر شبکه C برسد. بنابراین جهت انتقال اطلاعات از زیر شبکه A به زیر شبکه C نیاز به فعال بودن هر دو روتر A و B می باشد.                       

2ـ یکی دیگر از روش ها اتصال سه شبکه به وسیله 3 روتر می باشد. مانند شکل زیر:

کار روترها تنها انتقال اطلاعات در شبکه نمی باشد. در واقع آنها همواره به دنبال سریعتر مسیر جهت انتقال اطلاعات هستند.

در این روش جهت رسیدن به زیر شبکه C دو مسیر وجود دارد: 1ـ به طور مستقیم از زیر شبکه A به C برود.2ـ از طریق زیر شبکه B به زیر شبکه C برسد. قطعا این کار به دلیل سرعت بیشتر به طور مستقیم از زیرشبکه A به C انجام می شود. حال این سوال پیش می آید یک روتر چگونه این مسیر را تشخیص می دهد؟

روترها این کار را با استفاده از ارزش متریک تشخیص می داند. هر کدام از این مسیرها دارای یک ارزش متریک اختصاص داده شده می باشند. ارزش متریک درواقع یک مقدار ترجیحی می باشد. در این جا دو مسیر وجود دارد که یکی از آنها دارای ارزش متریک کمتری می باشد، به همین دلیل روتر انتقال را از طریق کمترین میزان انجام می دهد.

تفاوت روتر با مودم چیست:

از آنجایی که امروزه مودم ها بسیار پیشرفته شده و دارای برخی از ویژگی های روتر ها هستند، ایجاد تمایز میان این دو بسیار مشکل شده است. اما افرادی که روزهای اولیه اینترنت را به یاد دارند کاملا به تفاوت میان این دو آشنا هستند.

جهت اتصال به اینترنت نیاز به مودم داشته و جهت اتصال چندین دستگاه در شبکه و یا حتی خود مودم نیاز به روتر خواهید داشت. در واقع روتر ها اطلاعات را میان چند دستگاه و حتی مودم انتقال می دهند. مودم کانالی جهت انتقال اطلاعات از طریق اینترنت می باشد.

تفاوت سوییچ شبکه با روتر چیست:

همانطور که در مقاله سوئیچ شبکه چیست گفته شد، سوئیچ شبکه وظیفه دارد تا دیتاها را در درون شبکه جابه جا کنند، که به این فرآیند سوئیچینگ گفته می شود. اما سوئیچ ها توانایی این را ندارند که دیتاها را بین شبکه های دیگر تبادل کنند.

آنها می‌توانند درون یک Broadcast Domain داده‌ها را انتقال دهند. هر شبکه بر اساس نوع ساختار و طراحی که دارد شامل محدوده ای از IP‌ها است، به هر رنج IP در شبکه Broadcast Domain گفته می‌شود.

تفاوت روتر و هاب چیست:

به طور کلی می توان گفت هاب و سوییچ هردو ارسال و دریافت داده را در یک شبکه ی محلی برعهده دارند و قادر به ارسل دیتا به خارج از شبکه خود نمی باشند و دلیل این موضوع این است که نمی توانند IP Address ها را ببینند و مسیر یابی کنند و اینجاست که باید از دیوایسی به نام Router استفاده نمود.

هاب و سوئیچ برای ایجاد یک شبکه طراحی شده اند در صورتی که وظیفه ی روتر اتصال شبکه های ایجاد شده توسط هاب و سوئیچ شبکه به یکدیگر می باشد.

تفاوت میان روتر بی سیم و کابلی :

تفاوت میان روتر بی سیم و کابلی در نوع اتصال آن می باشد. یک روتر سیمی تنها دارای پورت های کابل شبکه است، در حالی که یک روتر بی سیم (همچنین به عنوان یک روتر Wi-Fi شناخته می شود) شامل آنتن ها و یک آداپتور بی سیم است که اجازه می دهد دستگاه ها بدون کابل برق وصل شوند. اکثر مودم ها و روتر ها شامل پورت های LAN و آنتن هستند.

انواع روش های مستریابی یا Routing در روتر:

به طور کلی دو روش مسیریابی در روترها وجود دارید که شامل:

• مسیریابی استاتیک یا Static Route
• مسیریابی داینامیک یا Dynamic Route

ـ مسیریابی استاتیک یا Static Route:

در این روش از مسیریابی مدیر شبکه می تواند به صورت دستی مسیرهایی را برای روتر تعریف نماید. یعنی در این روش جدول مسیریابی به صورت دستی ایجاد شده و کاملا واضح است که این روش برای شبکه هایی با تعداد روتر کم مناسب خواهد بود. زیرا اگر بخواهید تغییری را در روتری ایجاد کنید می بایست تنظیمات سایر روترها را نیز به صورت دستی تغییر دهید.

ـ مسیریابی داینامیک یا Dynamic Route:

در این روش روتر بر اساس پروتکل های مسیریابی که توسط مدیر شبکه تنظیم شده است، بهترین مسیر را انتخاب می­‌کند. مسیریابی داینامیک به روترها اجازه می‌دهد به وسیله پروتکل های روتینگ همدیگر را شناسایی کنند و مسیرهای شبکه را ایجاد و تنظیم کنند. پروتکل های مسیریابی به روتر کمک می­‌کنند تا بهترین مسیر را برای انتقال بسته‌ها انتخاب کنند. برخی از پروتکل های مسیریابی عبارتند از: OSPF – EIGRP– RIP-IS IS و غیره.

برترین روتر های شبکه در ایران:

شرکت های مختلفی در کل جهان روترهای شبکه را تولید و به بازار عرضه می کنند اما در این میان سه برند میکروتیک، دی لینک و سیسکو از سایرین معروف تر بوده و بیشترین تقاضا را دارند. حال دراین میان روتر های سیسکو در ایران بسیار پرفروش بوده و در صدر تولیدکنندگان قرار دارد. لازم به ذکر است این کمپانی روترهای مختلفی را با قابلیت ها و قیمت های مختلفی به بازار عرضه می نماید.

منبع : روتر چيست و چگونه کار مي کند